در دهۀ ۱۹۶۰ تعدادی از روان شناسان اجتماعی فرانسوی با همكاری یک مؤسسۀ تحقیقاتی بزرگ، در اروپا یك مركز شبانه روزی تأسیس كردند.
در این مركز، نوجوانان ۱۲ تا ۱۹سال آموزش میدیدند و زندگی میكردند.
مدّت یک سال همه چیزها به صورت عادی جریان داشت و آزمایشهای مختلف كمی و كیفی بر روی آنان انجام گرفت.
در طول این یک سال، هر نوجوان سه وعدۀ غذایی روزانه با احتساب میان وعدهها، ۸۰۰گرم غذا میخورد.
پس از یک سال به تدریج و آگاهانه شایعه كردند که به علت وضعیت اقتصادی نابسامان شبانهروزی، ممكن است غذا به لحاظ كمی و كیفی جیرهبندی شود.
شش ماه بعد از این شایعه، میزان غذای مصرفی روزانه هر فرد از ۸۰۰گرم به ۱۲۰۰گرم افزایش یافت.
هنگامی كه عملاً جیره بندی را آغاز كردند ، مصرف غذا از ۱۲۰۰ گرم به ۱۵۰۰ گرم رسید و حتی در اواخر این دورۀ چهارساله، نوجوانانی بودند كه در شبانه روز بیش از ۵ كیلوگرم غذا میخوردند.
دلیل افزایش مصرف این بود كه نوجوانان آیندۀ خود را مبهم میدیدند.
هنگامی كه مركز شبانه روزی در وضع عادی قرار داشت ، افراد غذای خود را به یكدیگر تعارف می كردند و نسبت به یكدیگر رابطهای مبتنی بر نیكوكاری، شفقت و نوعی از خودگذشتگی داشتند.
امّا هنگامیكه شایعۀ كمبود غذا مطرح شد،تعارفات، رعایت ادب و رفتارهای مهربانانه، نسبت به یكدیگر كمتر شد.
??????????????????????????????????????
?در واقع بدلیل مبهم بودن آینده، اخلاقی زیستن بر پایۀ عدالت، احسان، رعایت ادب و … به مرور زمان كمرنگ گشت.
?آینده مبهم و نامعلوم افراد ، از نظر مالی، شغلی و … آستانۀ اخلاق و تحمل را در هر جامعه ای كاهش میدهد.
?برای بررسی فرهنگ و نوع رفتار باید پارامترهای مختلفی از جمله تاریخ، اجتماع و چیزهای دیگر را به خوبی سنجید و بررسی کرد. در مقاله ای که قبلا در سایت همینان منتشر کردیم، راجع به انتقال رفتار یا انتقال مِمها بر اساس کتاب ما ایرانیان نوشته دکتر فراستخواه صحبت کردیم. وجود عدم ثبات یا وجود برخی پارامترهای اخلاقی سبب بروز رفتارهایی میشوند که در حال عادی غیر قابل تصور هستند. به طور مثال، در جامعهای كه همۀ افراد با هر تخصصی میتوانند شغلی داشته باشند، كارشكنی، حسادت، تهمت، سخنچینی، چاپلوسی و … كمتر است. به طور كلی در جامعه ای كه نیازهای اساسی انسان ها در آن تأمین میشود، افراد بر پایۀ موازین اخلاقی زندگی میكنند. پس اخلاقی زیستن ارتباطی به نصیحت های اخلاقی و ازدیاد مجالس اخلاقی ندارد!!
?اخلاقی زیستن نیاز به آرامش ذهنی و ثبات اقتصادی دارد.
?به جای صرف هزینه های بسیار برای اعمال مستحب و سخنرانی های خسته کننده و خرج برای برپایی مجالس و همایش های بی اثر ؛ بهتر است این ثروت های عمومی را به واجبات مردم یعنی مخصوصا ازدواج و شغل منتقل کنید.
?جوانی که شغل دارد و ازدواج کرده،با خوش بینی به آینده اش مینگرد و همین آرامش به او زندگی اخلاقی بهتری هدیه خواهد داد.
?شاید اینکه یک فرد به خود جرات تعرض به اموال یک کشور را میدهد یا خود را محق نسبت به برخی دستاوردها میداند از این دست مسئله هاست.