همینان یک ساله شد یه روزهایی به وبلاگ آنقدر سر میزدم که خودم خسته میشدم. روزگاری بود که وبلاگ روی طاقچه خاک میخورد و نه میلی به نوشتن بود نه حرفی برای گفتن. داستانهایی که برای به تصویر کشیدنشان به معجزه نیاز بود. سال گذشته تصمیم گرفتم که وبلاگ را به سایت ارتقا دهم. امروز یک ساله میشود.
شاید از همینان گفتن هم بد نباشد.
“پنج سال پیش بود که اتفاقهای تازه ای رخ داد. آذر ۹۱ بود که اولین نوشته را بعد از مدتها نوشتم. عنوانش مشکلات دانشکده شیمی دانشگاه صنعتی شریف بود. بین دوستان مختلف توزیعش کردم و نظراتشان را میگرفتم. اولین پست وبلاگ را همان قرار دادم. اسم وبلاگ هم شد همینان. فلسفه های مختلفی برای همینان نقل شد. همینان یعنی همیشه زندگی. همینان شبیه درد نان را از هر طرفی بخوانی درد است، هست. همینان یعنی وردش یعنی مستلزم جریان و جریان یعنی کوانتوم و حل معادله اتمهای با بیش از یک الکترون. یعنی پدیده اغتشاش.
همینان امروز پنج ساله میشود. “
وبلاگ همینان
یک روز تمام اتفاقها و داستانها را به تصویر میکشم!
یک روز از تمام آدمها خواهم گفت!
یک روز تمام آدمها تمام نوشته ها را خواهند خواند!
یک روز تمام شبها به روزها سلام خواهند گفت و یک روز تمام جهان را عشق فرا خواهد گرفت.
یک روز آسمان هم زمینی میشود. زمینی که دیگر زمین نیست.
یک روز صور آسمانی زندگی دمیده خواهد شد.
یک روز می آید که دیگر شب برایش بی معنی است.
یک روز که از نور سرشار است.
یک روز که دیگر حرفها پشت ابر نخواهد ماند.