در جامعه ای زندگی میکنیم که سلیقه ها متفاوت است. آمال و آرزوهای افراد فرق دارد و جهان بینی آنها گاها از زمین تا آسمان فاصله دارد. در این جامعه افراد باید خواسته ها و نظرهای خود را مطرح کنند و خواسته و نظرهای دیگران را نیز بشنوند. بعنوان مثال در حجم گرانی های اخیر اظهار نظرهای مشخص دینی، مذهبی، اجتماعی و … شکل نگرفت اما در مورد مسائل فرهنگی این مشارکت زیاد به چشم میخورد.
پس از ماجرای دخترآبی که در جوامع بین المللی بازتاب گسترده ای داشت، اقدامات فدراسیون فوتبال در راستای خواسته عده ای از افراد جامعه، مورد اعتراض بخش دیگر قرار گرفته است.
حال باید نگاه کرد که کدام مفهوم و خواسته منطقی تر و مطابق با نیازها و فرهنگ جامعه است؟ چه چیزی مصلحت و چه چیزی منطق است؟
حضور زنان در ورزشگاه؛ واکنش‌ها به یک اتفاق تاریخی
( حمایت مردان از حضور زنان در ورزشگاه ها )
یکی دیگر از مباحث پیرامون حضور زنان در ورزشگاه‌ها نقش دولت و فدراسیون فوتبال است. آیا دولت در این رابطه تاثیرگذار بوده است یانه؟ آیا اساسا وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال تلاشی در این باره انجام داده اند. بسیاری از کاربران معتقدند که دولت هیچ اقدام موثری نداشته است. اگر حاکمیت به حضور زنان در ورزشگاه تن داده ناشی از مطالبه گری زنان و فشار خارجی بوده است.
وز جمعه روز مهمی برای زنان در تاریخ پس از انقلاب بود، برای اولین بار حدود چهار هزار زن توانستند بلیت حضور در یک مسابقه فوتبال را بخرند. بلیت‌هایی که در کمتر از چند ساعت به فروش رفت، آنهم برای بازی ایران و کامبوج که اهمیت چندان زیادی ندرد، اما حالا در تاریخ فوتبال ایران نام این بازی ثبت خواهد شد به عنوان اولین بازی که دستکم چهار هزار زن ایرانی در ورزشگاه آزادی به تماشای آن نشستند. پنج شنبه 18مهر ماه این روز تاریخی را رقم خواهد زد.
به گزارش فرارو، ساعتی پس از آغاز فروش آنلاین بلیت بازی فوتبال ایران و کامبوج، زنانی که موفق به خرید بلیت شده‌اند با هشتگ‌های «بازی ایران – کامبوج با زنان»، «با من به ورزشگاه بیا» و «زنان_ورزشگاه» پیام‌های زیادی در این باره منتشر کردند. آنها از احساسات خود درباره این که بالاخره توانستند بلیت ورزشگاه صدهزار نفری آزادی را بگیرند، می‌گفتند. مردان زیادی نیز در شبکه‌های اجتماعی به زنان مخصوصا آن‌هایی که بلیت گرفته بودند، تبریک گفتند.
تصویری از سهیمه اختصاصی جایگاه‌های ورزشگاه برای گروه‌های مختلف دست به دست میشد. جایگاه “بنفش” متعلق به زنان بود. ابتدا یک جایگاه، سپس دو جایگاه و نهایتا تا چهار جایگاه به زنان اختصاص یافت. به نسبت ورزشگاه ۱۰۰ هزار نفری سهمیه بسیار کمی است، اما همین سهمیه کم را می‌توان شروع خوبی برای عادی سازی ورود زنان به ورزشگاه‌ها دانست.
البته برخی گزارش‌ها از این حکایت دارد که قرار است جایگاه‌های دیگری برای زنان اختصاص داده شود. فدراسیون جهانی فوتبال به ایران هشدار داده بود که زنان باید بتوانند بدون محدودیت به تماشای بازی بیایند وگرنه فوتبال ایران محروم خواهد شد.
بازی ایران و کامبوج از سری بازی‌های مقدماتی جام جهانی هفته آینده یعنی در روز ۱۸ مهرماه در تهران برگزار می‌شود. قرار است هیئتی از فیفا، برای نظارت بر حضور زنان ایرانی در ورزشگاه آزادی برای تماشای بازی فوتبال میان ایران و کامبوج، به ایران سفر کند.
هر ماه یک سال پیش بود که در‌های آزادی به روز زنان نیمه‌باز شد. بازی دوستانه ایران و بولیوی، آن بازی به عنوان یک تابو شکنی تفسیر شد و حالا در بازی رسمی ایران و کامبوج قرار است این تابو شکنی کامل شود.
جایگاه های بنفش با استقبال زنان افزایش یافت
فشار خارجی یا موفقیت یک جنبش؟
زنان ایرانی در چند سال اخیر جنبشی فراگیر برای ورود به ورزشگاه‌ها به راه انداختند و نهایتا با فشار‌ها فدراسیون جهانی فوتبال فیفا و همراهی دولت این جنبش به نتیجه رسید، هرچند همچنان نگرانی‌هایی درباره تداوم این روند وجود دارد.
درباه اینکه زنان چگونه به ورزشگاه رسیده اند اختلاف دیدگاه‌هایی وجود دارد. برخی معتقدند این وضعیت ناشی از فشار خارجی است و ارتباطی با مطالبات زنان در این باره ندارد. از سوی دیگر عده‌ای می‌گویند اگر پیگیری‌ها زنان نبود فیفا نمی‌توانست کاری کند و دولت با فیفا به توافق می‌رسید. اما خواست زنان فیفا را در موقعیتی قرار داد که به دولت فشار وارد کند.
شهربانو امانی از فعالان سیاسی در این باره معتقد است: «ورود زنان به ورزشگاه دست آورد جامعه مدنی و همه زنان ایرانی است که برای دست یابی به مطالبات به حق خود پایداری کرده و هزینه دادند. این رخداد الگویی برای جامعه مدنی در دستیابی به خواسته‌هایشان است. بیش باد …»
برخی فعالان فضای مجازی معتقدند این حضور مدیون مقاومت‌هایی و اقدامات “دختران ریش دار”، که با گریم مردانه در ورزشگاه حاضر می‌شدند و افرادی همچون “دختر آبی” است.
البته عده دیگر می‌گویند خوشحالی زیاد زنان بابت آزادی ورود به ورزشگاه نشان دهنده پایین بودن سطح مطالبات آنها است. علی نادری از فعالان سیاسی اصولگرا نوشته است: «این ابراز خوشحالی یک وجه جالب دیگر هم دارد که کمتر دیده می‌شود. اینکه حضور در ورزشگاه از مهمترین خواسته‌های این بانوان بوده و این بانوان برایش جشن می‌گیرند، این نازل بودن سطح مطالبات دوستان نشان می‌دهد که ظاهرا مطالبه‌ای باقی نبوده که پیگیری بشود.»
پیام‌های مشابه از سوی کاربران اصولگرا فراوان دیده می‌شود. بسیاری از آنها می‌گویند با حضور زنان در ورزشگاه چه مشکلی از زنان حل می‌شود؟
یکی از مسائلی در شبکه‌های اجتماعی درباره آن بسیار سخن گفته شده این است که چرا ظرفیت حضور زنان محدود است؟ برخی از کاربران پیشنهاد داده اند به روند اعتراضات برای حذف محدودیت در این باره باید ادامه داد.
یکی دیگر از اعتراضات این است که چرا زنانی که به ورزشگاه می‌روند نمی‌توانند کنار پدر، برادر، همسر و یا پسر خود فوتبال ببینند.
در این بین برخی کاربران نیز می‌گویند حتی در آزادی حضور زنان در ورزشگاه نیز تبعیض واضح است. چرا فقط باید زنان ساکن تهران بتوانند به ورزشگاه بروند؟ آیا قرار است برای دیگر بازی‌ها خصوصا رقابت‌هایی که در شهرستان‌ها برگزاری شود زنان نیز می‌توانند به ورزشگاه بروند؟
آداب حضور در ورزشگاه و مرور خاطرات
یکی دیگر از بحث‌هایی که در فضای مجازی مطرح شده، آداب حضور در ورزشگاه است. این بحث بیشتر برای هشدار به زنان است که با فضای ورزشگاه آشنا شوند. بسیاری منتقد مطرح شدن بحث‌هایی اینچنینی در فضای کنونی هستند.
در بحث “آداب ورزشگاه” عده‌ای از مردان به دختران درباره فحاشی‌های و ادبیات ورزشگاهی هشدار‌هایی داده اند. اما عده‌ای دیگر می‌گویند این بحث هیچ اهمیتی ندارد و زنان آداب ورزشگاه را می‌دانند.
برخی دیگر می‌گویند اساسا آداب ورزشگاه هیچ اهمیتی ندارد و زنان می‌توانند آن را تغییر دهند. کاربری در این باره نوشته است: «با من به ورزشگاه بیا باتمام آداب خودت، تمام آنچه که هستی نه آنچه که می‌خواهند باشی، خوشحالیت را آنچنان که بلد هستی فریاد کن، نخواه مثل دیگری بشی، انحصاررابشکن و”زن”باش، نخواه که مردبشی با آدابی که به تو دیکته می‌کنند.ای کاش این در‌ها قبل از خودسوزی سحر با هزینه‌ی کمتری باز میشد.»
طیفی دیگری از مردان فعالان فضای مجازی نیز ضمن ابراز خوشحالی نسبت به حضور زنان در ورزشگاه خاطرات اولین حضور خود در ورزشگاه را مرور کرده اند. خاطراتی از اتفاقات تلخ و شیرین در سکو‌های آزادی و دیگر ورزشگاه‌های کشور.
دولت
یکی دیگر از مباحث پیرامون حضور زنان در ورزشگاه‌ها نقش دولت و فدراسیون فوتبال است. آیا دولت در این رابطه تاثیرگذار بوده است یانه؟ آیا اساسا وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال تلاشی در این باره انجام داده اند. بسیاری از کاربران معتقدند که دولت هیچ اقدام موثری نداشته است. اگر حاکمیت به حضور زنان در ورزشگاه تن داده ناشی از مطالبه گری زنان و فشار خارجی بوده است.
با اینحال مقامات دولتی نظر دیگری دارند.
معصومه ابتکار معاون امور زنان ریاست جمهوری در این باره گفت: «به حمد الهی، توانستیم طی سال‌های متمادی در مراحل مختلف، مطالبات و خواست‌ها و انتظارات زنان را در قالبی که واقعاً با قوانین، شرع و ضوابط همخوانی داشته باشد، برآورده کنیم.»
او افزود: «موضوع استادیوم مطالبه بخشی از زنان ایرانی است که با تدابیری که پیش‌بینی شد و اقدامات انجام گرفته مشکلات تا اندازه زیادی برطرف شد. تنها در دولت دوازدهم دو سال پیگیر فراهم کردن زیرساخت‌ها بودیم، آقای سلطانی فر وزیر ورزش و جوانان هم در خصوص ایجاد زیرساخت‌های لازم تلاش‌های زیادی داشتند.»
البته او توضیحی نداده است که فرآهم آوردن کدام زیرساخت دو سال طول کشیده است.
نباید از نظر دور داشت که دولت حسن روحانی موافق حضور زنان در ورزشگاه بوده است و در سفر رییس فیفا به تهران روحانی وعده داد که مشکل را حل خواهد کرد.
برخی مراجع تقلید و روحانیون عالی رتبه از منتقدان اصلی ورود زنان به ورزشگاه‌ها هستند. آنها می‌گویند “محیط به شدت مردانه ورزشگاه‌ها برای حضور زنان مناسب نیست.”
(تصاویر) تجمع مخالفان ورود زنان به ورزشگاه آزادی
“خونی که در رگ ماست هدیه به رهبر ماست”، “تا زنده ایم بیداریم آتش به اختیاریم”، ازجمله دست نوشته هایی بود که مخالفان ورود زنان به ورزشگاه در دست داشتند.
ده‌ها نفر با تجمع مقابل ساختمان مجلس شورای اسلامی به ورود زنان به ورزشگاه مخالفت کردند.
به گزارش فرارو، مخالفان زن و مرد که در میان آنها چند روحانی نیز دیده می شد با در دست داشتن دست نوشته‌هایی شعارهایی علیه فیفا سرداده و ورود زنان و دختران به ورزشگاه را خلاف مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی عنوان کردند.
“خونی که در رگ ماست هدیه به رهبر ماست”، “تا زنده ایم بیداریم آتش به اختیاریم”، ازجمله دست نوشته هایی بود که معترضان در دست داشتند.
همچنین بنری با عکس آیات عظام علوی گرگانی، نوری همدانی، مکارم شیرازی، صافی گلپایگانی در این تجمع دیده می شد که روی آن نوشته شده: فتوای صریح مراجع عظام تقلید پیرامون ورود بانوان به ورزشگاه: ورود زنان به ورزشگاه جایز نیست.
بنر دیگری با عکس رهبر معظم انقلاب نیز در تجمع دیده شد که روی آن نوشته شده: حکم صریح امام خامنه ای مدظله العالی در مورد ورود زنان به ورزشگاه ها: این کار ممنوع و خلاف است و سرپیچی از آن تخلف محسوب می‌شود.
تیم ملی فوتبال ایران روز پنجشنبه در چارچوب دور دوم رقابت‌های انتخابی جام جهانی 2022 قطر و جام ملت‌های 2023 چین به مصاف تیم ملی کامبوج خواهد رفت که سه جایگاه ورزشگاه آزادی برای زنان فوتبالدوست درنظر گرفته شده است. بلیت این جایگاه ها در کمتر از یک ساعت به فروش رسیده است.
عکس ها از: روزبه فولادی_zuma press
شماره روز شنبه روزنامه کیهان و تیتر و عکس جنجالی آن
فرارو- پس از اعتراض‌های تند به عنوان و عکس روز گذشته روزنامه کیهان در مقایسه حضور زنان در ورزشگاه و حضور آنها در راه پیمایی اربعین، کیهان در شماره امروز خود سعی کرد که به برخی انتقادا‌ها که به قول این روزنامه از سر “دلسوزی” بوده، پاسخ دهد. کیهان در واقع انتقادات اصولگرایان را از تیتر و عکس روزنامه به رسمیت شناخته و سعی کرده توجیهاتی در این باره ارائه کند.
به گزارش فرارو، عکس و عنوان صفحه اول (روز شنبه) روزنامه کیهان که زنان تماشاچی فوتبال را “قربانیان آزادی” و راهپیمایان زن اربعین را “راهیان آزادگی” می‌خواند، روز گذشته موجی اعتراضی علیه دوقطبی‌سازی و نفرت پراکنی این روزنامه به راه انداخت.
اهل رسانه و کاربران شبکه‌های اجتماعی، این نام‌گذاری و خط‌کشی بین مردم را تقبیح کرده و قیاس کیهان را “تفرقه‌افکنی”، “نفرت پراکنی” و تلاش برای قراردادن شهروندان در برابر یکدیگر خوانده‌اند.
در این بین کاربران اصولگرا نیز از تیترو عکس کیهان انتقاد کردند.
محمد مهاجری، سردبیر “خبرآنلاین” و فعال رسانه‌ای اصولگرا در اعتراض به این مقایسه گفت: «اینکه یک دوقطبی کاذب ایجاد کنند که هرکس را به ورزشگاه می‌رود، آدم بی‌دین و هرکس را که نمی‌رود متدین معرفی کنند، اولا واقعیت ندارد و ثانیا جز ایجاد نفاق و تفرقه در جامعه نتیجه‌ای به دنبال نخواهد داشت.»
مهاجری افزود، حالا که نظام به طور کلی با ورزشگاه رفتن زن‌ها کنار آمده، عده‌ای هم به میدان آمده‌اند که نان‌شان در دعوا‌های سیاسی است. او چنین تیتری را یک کار لوس رسانه‌ای از سوی کسانی خوانده که می‌خواهند بگویند ما هم هستیم: «وگرنه این کار نه ارزش حرفهای دارد و نه ارزش تولیدی.»
هادی سروش، استاد حوزه علمیه قم نیز در اینستاگرام خودنوشت: «این مسئله کوچکی نیست و باید ریشه آن را در ایدئولوژی سازی جدید برای نظام دید و اینجاست که نمی‌شود منکر تاثیر آن پدر معنوی پایدارچی‌ها و شاگردان سخنورش بود.»
کاربری در توییتر نوشته است: «خب کیهان و آقای حسین شریعتمداری شما که اینقدر مرزبندی بلدید، بفرمایید من که پنجشنبه ورزشگاه رفتم و پیگیر سفر اربعین هستم در کدام دسته جای می‌گیرم.»
حضور زنان در ورزشگاه ها پس از چهار دهه اتفاق افتاد
برخی نیز با رویکرد آرام‌تر به انتقاد از تیتر کیهان پرداختند. مجید رفیعی فعال رسانه‌ای اصولگرا ضمن تمجید از حسین شرسیعتمداری تیتر روز شنبه روزنامه کیهان را زیر سوال برد. او معتقد است: «واقعیت ماجرا این است که حاج حسین شریعتمداری بزرگ‌تر رسانه‌ای است و احترام به او بر همه فرض است. اما گاهی اوقات می‌شود که البته به ندرت است او هم نقد لازم می‌شود، مثل همه‌ی آدم‌ها که قلم به دست می‌گیرند. حسین شریعتمداری را رو در رویش نقد کنی، خوشحال‌تر می‌شود.»
انتقادات اصولگرایان از تیتر و عکس و روزنامه کیهان بیشتر از انتظار بود. مرتضی روحانی پژوهشگر و روزنامه نگار اصولگرا درباره این انتقادات معتقد است: «خلاصهٔ انتقادات دوستان حزب اللهی به حسین شریعتمداری: «دوره‌ات گذشته مربی!»
حسین شریعتمداری ۲۶ سال است که به عنوان مدیرمسئول و همه کاره روزنامه کیهان فعالیت می‌کند. او به عنوان یک روزنامه نگار پیشکسوت در جریان اصولگرا شناخته می شود که شاگردان زیادی داشته است. اصولگرایان به ندرت از روزنامه کیهان و حسین شریعتمداری انتقاد می کردند.
اما سارا معصومی روزنامه نگار اصلاح طلب به حسین شریعتمدرای پیشنهاد کرد «یک شماره کیهان را در بیروت منتشر کند تا سید حسن نصرالله تفاوت میان قربانیان آزادی و راهیان آزادگی را بیاموزد. یاد بگیرد چگونه ملت را علیه ملت بشوراند و بذر کینه بکارد.»
یکی از تندترین واکنش‌ها متعلق به حسین دهباشی پژوهشگر تاریخ و فعال رسانه‌ای است که از منتقدان جدی دولت حسن روحانی نیز به حساب می‌آید. دهباشی در توئیتی بدون اشاره مستقیم به روزنامه کیهان نوشت: «بعضی عقل‌شان کم است. اندام‌شان درشت شده، امّا عقب‌مانده ذهنی‌اند. مثل بچّه‌های تُخس، دنبال بهانه‌اند که دعوا راه بیفتد. آرامش بین مردم عذاب‌شان می‌دهد و دوست دارند بین دختری که به ورزشگاه می‌رود و خواهرش که به کربلا رفته نفرت ایجاد کنند. این‌ها را دعا کنید! این‌ها خیلی بدبخت‌اند!» در همین حال منتقدان قیاس راهپیمایی اربعین با حضور زنان در ورزشگاه را غلط ارزیابی می کنند. آنها معتقدند راهپیمایی اربعین هیچگاه از سوی حکومت ممنوع نشده و همیشه با حمایت تمام قد همراه بوده است اما حضور زنان در ورزشگاه ها چهار دهه ممنوع بوده است و حالا آزاد شده و توجه به آن طبیعی است.
روزنامه کیهان در حالی واکنش تندی به حضور زنان در ورزشگاه‌ها نشان داد که دیگر رسانه‌هایی که اصولا، منتقد این اتفاق هستند سعی کردند در این باره سکوت کنند. خبرگزاری مهر چیزی در این باره ننوشت، خبرگزاری تسنیم تنها حرفهای سخنگوی دولت را درج کرد. خبرگزاری فارس نیز برخورد با تماشاچیانی را که در صدد گرامیداشت یاد سحر خدایاری بودند برجسته ساخت و خبر را با تیتر “تلاش ناکام برای فتنه‌گری” پوشش داد. روز پنج شنبه در جریان دیدار ایران و کامبوج برای اولین بار در تاریخ چهل ساله پس از انتقلاب زنان توانستند بلیط یک مسابقه فوتبال را بخرند و به ورزشگاه بروند. حدود چهار هزار زن از نزدیک بازی ایران و کامبوج را مشاهده کردند. این اتفاق بازتاب جهانی یافت و واکنش‌ها فراوانی در پی داشت. اما منتقدان داخلی نیز داشت که عموما از جریان سیاسی اصولگرا بودند.
حسین شریعتمداری 26 سال است که مدیرمسئول کیهان است
کیهان عقب نشینی نکرد
انتقادات از تیتر و عکس روزنامه کیهان، باعث شد که این روزنامه امروز واکنش نشان دهد. انتظار می‌رفت بعد از آن همه انتقاد کیهان کمی از موضعش عقب نشینی کند. اما این روزنامه نه تنها از موضعش عقب نشینی نکرده، بلکه این بار رسانه‌های جریان رقیب را هدف قرار داده که چرا حضور زنان در ورزشگاه را بزرگنمایی کرده اند؟!
این روزنامه همچنین مخاطب سخنان امروز خود را نیز معرفی کرده و گفته این توضیات را برای منتقدان “دلسوز” مطرح می‌کند.
روزنامه کیهان با اشاره به اینکه چهار هزار زن در ورزشگاه حاضر شدند در این باره نوشت: «اگر جمعیت کشور را ۸۰ میلیون نفر فرض کنیم که بیش از این است و زنان نیمی از جمعیت کشور باشند، نسبت حاضران در ورزشگاه با کل زنان کشور چقدر است؟ کمتر از یک‌ده‌هزارم! بله همین‌قدر اندک و ناچیز.»
این روزنامه افزود: “عده‌ای می‌کوشند این جمع کوچک و اندک را جامعه زنان کشور جا بزنند. دغدغه و علاقه آنان را دغدغه و علاقه همه زنان کشور معرفی کنند و می‌کنند. چنین برخوردی جز فریب‌کاری است؟ و آیا آن زنان و دختران محترم، ابزار این فریب نیستند؟”
این روزنامه معتقد است زنان و دخترانی که پنجشنبه به استادیوم رفتند و کلاه بر سر گذاشتند و بوق به دست گرفتند، “قربانی سیاست‌بازان و کاسبان حقوق زنان و شارلاتان‌های رسانه‌ای” شده اند.
این روزنامه در ادامه نوشت: «فریب‌کاری و شارلاتان‌بازی این دغلکاران به همین‌جا ختم نمی‌شود. بیش از یک و نیم میلیون زن و دختر ایرانی عازم پیاده‌روی اربعین شده و در راه کربلای معلی هستند. سهم این زنان در اخبار و رسانه‌های این جریان مدعی حمایت از زنان چیست و کجاست؟»
روزنامه کیهان حضور زنان را در ورزشگاه‌ها یک “نمایش” خواند و نوشت: «طراحان و صحنه‌پردازان این سیاه‌بازی همان‌هایی هستند که چهار سال پیش مردم را در شب توافق هسته‌ای به خیابان کشانده و رقصاندند. وقتی کیهان یک‌تنه ایستاد و فریاد زد که پادشاه برجام لخت است، بنای جنجال و فحاشی گذاشتند و گفتند؛ کیهان اسرائیل پیوندتان مبارک!»
البته کیهان توجه منتقدان تیتر روز شنبه خود را به پیام‌های فرح پهلوی و رییس گروه اقدام علیه ایران جلب کرده است!