زندگی طعم قهوه ی ترک است (مهسا زهیری)

زندگی طعم قهوه ی ترک است (مهسا زهیری)

زندگی طعم قهوه ی ترک است

مثل « هرگز تو را نبخشیدن »

بغض هایی که در گلو مانده

بغض روزی اگر تو را دیدن …

چشم های مرا نصیحت کن

این تویی ” خسته ام ، فقط خسته “

پشت خط ، با صدای … ” چیزی نیست “

این منم ” درک می کنم ، اما … “

عشق / جای تو / زندگی   خالیست

با همان لحن ساده صحبت کن

خسته ای از نگاه من ، من از

چشم خود را به عشق چسباندن

دوستت دارم  و تو هم ای کاش …

پس مکافاتِ عاشقی با من

باز در حقِ من جنایت کن

شهر ما هم پر از کثافت شد

تا نفس کم بیاوری هر شب

باز امیدِ اینکه شاید صبح …

گر چه فهمیده ای که دیگر شب …

پس به حتی خودت خیانت کن

مرگ شیرین تر است از حقت

توی این کوره های آدم سوز

مثل یک « دوستت ندارم »  ِ تلخ

از زبان کسی که تا دیروز …

هی نگاهی به من، به ساعت کن

باز از دور دیدنت هر روز

چشم هایی که سد  ِ راهم شد

دور می شد … و گریه می کردم

مطمئن باش عوض نخواهم شد

پس به چشمان خیسم عادت کن