انگار کشف بزرگی کرده بود (کتاب سمان و عینک شکسته اش)

هنوز هوا گرم و میش بود. تازه صدای اذان مسجد بلند شده بود و من هنوز مشغول نوشتن بودم. پانزده سال گذشته است. یک داستان عاشقانه که نوشتنش هفت سال طول کشید. انگار همه چیز تازه است.

….

بعضی چیزها هست که میدانی، برخی چیزها هست که نمیدانی!!

….

در بخشی از کتاب در فصل دوم میخوانیم

“…..سمان با علی صحبت می­کرد چرا که فکر می­کرد او علی از دوستان کیان است. سمان از روی شماره تلفن دوست شهاب در گوگل، نام خانوادگی علی را یافته بود و چون نام خانوادگی­اش با دوست کیان مشابهت داشت، این اشتباه را کرده بود. البته سمان هیچگاه نفهید علی که با او صحبت می­کرده است دوست شهاب است نه دوست کیان. حتی بعدها هم که علی (دوست کیان) را در اینستاگرام پیدا کرده بود، از این موضوع بی اطلاع بود و صحبت با علی (دوست کیان) آغاز کرده بود.

علی (دوست شهاب) انکار می­کرد که دوست کیان است ولی سمان به نظر خودش هدیه بزرگی از خدا گرفته است و کشف بزرگی کرده بود. فکر می­کرد کیان او را دوست دارد و برای همین علی را برای صحبت با او اجیر کرده است. کیان فقط با بی محلی به آتش عشق سمان دامن می­زد. وقتی علی (دوست شهاب) به او گفته بود که تو چرا چادر به سر می­کنی؟ سمان پاسخ داده بود: می­خواهم افرادی مثل تو را خر کنم! علی هم جواب داده بالاخره روزی معلوم می­شود که تو چه کاره هستی! سمان هم جواب داده بود و گفته بود تا آن روز دیگر دیر شده است….”